نشانه های ظهورامام زمان(عج)
.ظهور حضرت حجت(عجل الله تعالی فرجه الشریف) از اموری است که در اسلام نسبت به آنها
به شدت تأکید شده و در حتمیت آن ذره ای شک و شبهه وجود ندارد.
در آیاتی نظیر آیة 55 سورة نور، خداوند متعال به مؤمنان وعده داده است که فرمانروای زمین
میگردندو بر آن سیطره می یابند.
صحبت کردن از حضرت مهدی "ارواحنافداه" و نشانه های ظهور ایشان در واقع صحبت کردن از
حوادثی است که بناست در آینده اتفاق بیفتد و لذا بجاست که از خود بپرسیم: اگر در مورد
احادیث نقل شده در این زمینه بررسی اسناد صورت گرفت و مطمئن شدیم که آنها از امام
معصوم "علیه السلام"صادر شده است، آیا می توان مطمئن بود که حتماً همة آن حوادث آن
گونه که در روایات شریف ما آمده اند وقوع یابند؟
پاسخ به این پرسش در کتب عقیدتی و فلسفی تحت عنوان «بداء» داده می شود
که طی این بخش از مطالب به آن می پردازیم.
«بداء» در لغت به معنای ظهور و روشن شدن پس از مخفی بودن چیزی است و اصطلاحاً
به روشن شدن چیزی پس از مخفی بودن از مردم اطلاق می شود؛ بدین معنا که خداوند متعال
بنا بر مصلحتی، مسئله ای را از زبان پیامبر یا ولی ای از اولیای خویش به گونه ای تبیین می کند
و سپس در مقام عمل و ظهور و بروز، غیر آن را به مردم نشان می دهد. در قرآن آمده است:
"خداوند هر چه را بخواهد محو یا اثبات می کند در حالی که ام الکتاب نزد اوست و خود می داند
عاقبت هر چیزی چیست".1
و در آیه ای دیگر: و بدالهم سیّئات ما کسبوا.2
"بدی هایی را خود کسب کرده بودند و برای آنها مخفی بود برایشان نمایان شد".
یا: ثمّ بدالهم من بعد ما رأؤا الآیات.3
"پس از آنکه نشانه ها را دیدند حقیقت امر بر آنها روشن شد".
این ظهور پس از خفا، تنها برای انسان رخ می دهد و در مورد
خداوند متعال ابداً صدق نمی کند وگرنه لازمه اش این است که خداوند نسبت به آن موضوع
جهل داشته باشد که این امر محالی است. خداوند، چنانکه قرآن کریم می فرماید به همه چیز
آگاه و داناست 4 و نسبت به همه چیز در همة زمان ها و مکان ها چه حاضر باشند و چه غایب،
چه موجود باشند و چه فانی و چه در آینده به وجود بیایند، علم حضوری دارد. قرآن کریم در این
زمینه می فرماید:هیچ چیزی در آسمان و زمین از نظر خداوند متعال مخفی نمی شود.5
از همین روست که مسئلة بداء و ظاهر کردن آن امر مخفی به خداوند نسبت داده می شود:
و بدالهم من الله مالم یکونوا یحتسبون.6
خداوند آنچه را گمان نمی کردند، برای آنها ظاهر کرد.
براساس این آیه نیز که که میفرماید:خداوند چیزی را که از آنِ مردمی است دگرگون نکند تا آن
مردم خود دگرگون شوند.7
و با استفاده از دیگر آیات و روایات می توان چنین برداشت کرد که برخی اعمال حسنه نظیر:
صدقه، احسان به دیگران، صلة رحم، نیکی به پدر و مادر، استغفار و توبه، شکر نعمت و ادای
حقّ آن و... سرنوشت شخص را تغییر داده و رزق و عمر و برکت زندگی اش را افزایش می دهد،
همان طور که اعمال بد و ناشایست اثر عکس آن را بر زندگی شخص می گذارد.
پیش از شرح این عبارت که بداء در حقیقت ظاهر شدن چیزی است که از ناحیة خداوند متعال
برای مردم مخفی و برای خودش مشخص بود، لازم است یادآور شویم که خداوند متعال بنا بر
آیات قرآن دو لوح دارد:
1. لوح محفوظ
لوحی که آنچه در آن نوشته می شود؛ پاک نشده و مقدّرات آن تغییر نمی یابند؛ چون مطابق با
علم الهی است:
بَل هُوَ قُرآنٌ مَجیدٌ فی لَوحٍ مَحفوظٍ.8
بلکه آن قرآن مجیدی است که در لوح محفوظ ثبت گردیده است.
2. لوح محو و اثبات
بنا بر شرایط و سننی از سنت های الهی، سرنوشت شخص یا جریانی به شکلی خاص می
شود، با از بین رفتن آن سنت ها یا مطرح شدن سنت های جدید سرنوشت آن شخص یا آن
جریان تحت الشعاع سنت های جدید قرار می گیرد. به عنوان مثال بناست که شخص در سن
20 سالگی فوت کند امّا به واسطة صلة رحم یا صدقه ای که می دهد,30سال به عمرش اضافه
می شود و تا 50 سالگی زنده می ماند یا به عکس، آن شخص بناست 50 سال عمر کند به
واسطة گناه کبیره ای خاص، 30 سال از عمرش کاسته می شود در همان 20 سالگی میمیرد.
که البته خداوند متعال از اوّل می دانست که بناست اوّلی 50 سال و دومی 20 سال عمر کند
ولی برای روشن شدن این سنت های الهی مطلب به این شکل از زبان پیامبران یا اولیای
الهی(ع) بیان می شود.
در قرآن کریم هم آمده است:
یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده امّ الکتاب.9
یا این آیه:
آنگاه مدتی را [برای شما عمر] مقرّر داشت و اجل حتمی نزد اوست.10
با توجه به این دو لوح و مطالبی که تا به حال به آنها پرداختیم، این پرسش به ذهن می رسد
که: آیا ظهور حضرت مهدی "عجل الله تعالی فرجه الشریف" و نشانه هایی که برای آن بیان
شده است، در لوح محفوظ اند یا محو و اثبات. به عبارت دیگر آیا ممکن است اصلاً مسئله ای به
نام ظهور ایشان تا آخر عمر بشریت و هستی اتفاق نیفتد یا ظهور بدون تحقّق نشانه ها رخ دهد
یا همه ی نشانه ها باید رخ دهند؟؟؟
ادامه دارد...
پی نوشت ها :
1. سورة رعد(13)، آیة 39.
2 . سورة زمر(39)، آیة 48.
3 . سورة یوسف(12)، آیة 35.
4 . سورة نساء (4)، آیة 35.
5 . سورة آل عمران (3)، آیة 5.
6 . سورة زمر(39)، آیة 48.
7 . سورة رعد(13)، آیة 11.
8 . سورة بروج(85)، آیات 21 و 22.
9 . سورة رعد(13)، آیة 39.
10. سورة انعام(6)، آیة 2.
موضوع مطلب :